เขาเป็นคนที่โชคร้าย
ถูกใส่ร้ายจนชีวิตหาดีไม่ได้ อ่อนเเอไม่เก่งกีฬาสักอย่าง หน้าตางั้นๆ ชีวิตบัดซบถูกผู้หญิงหลอกเเละเรื่องมันไม่จบเเค่นั้นจนถึงที่สุดต้องโยนความดีในตัวทิ้งเเล้วหันเข้าหาเส้นทางอันโสมม ถูกรังเกียจมองว่าเป็นคนปิ้นป๊อน ตลบตะแลงซึ่งมันก็ไม่ผิดนัก ไม่ได้ฉลาดเเต่เก่งเรื่องมองคนเเต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ดีนักเพราะมันทําให้เขากลายเป็นคนปิดกั้นเเละขวางโลกไป เพราะอ่านคนเก่งจนเกือบอ่านใจได้จึงทําให้มีความหยิ่งผยองลึกๆ ซึ่งสุดท้ายมันก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย
เเต่นั้นมันอดีตไปเเล้วเพราะช่วงเวลานี้เขามายังดินเเดนใหม่ พิภพใหม่ซึ่งถึงจะถูกขอร้องเกือบบังคับเเต่มันก็คือโลกใบใหม่ที่เขาจะได้เริ่มต้นอีกครั้ง ซึ่งมันคงจะดีกว่าถ้าเขาไม่ถูกขอร้องให้ทํายังไงก็ได้ให้โลกใบนี้......ดินเเดนเเห่งนี้.........ทําให้มันถึงจุดจบ.....
*********
บ่น
จากเเนวความคิดที่จะตีกันตายกับคู่หูที่เป็นคนตรวจคําผิดของนายหัวหน้าหมวดกลายมาเป็นนิยายโทนสีเทาที่เถียงกันนานกว่าจะมาเป็นรูปเป็นร่างของนายฝอยทองกรุบกรอบ เถียงกันนานว่าให้สมัครรหัสไอดีใหม่ไปมันก็ไม่ทําจนต้องมาเเชร์รหัสเดียวกันซะงั้นซึ่งก็ไม่เป็นไร
จนตอนนี้กลายเป็นโปรเจคร่วมทั้งที่ไม่ได้ถามกันสักคําของนายหัวหน้าหมวด(ผม)กับนายฝอยทองที่ไปๆมาๆต้องมาเเชร์รหัสกันโดยให้คํามั่นว่ามันคิดโครงเรื่องเเละผมเป็นคนเขียน........
ซึ่งอยากจะตะโกนดังๆว่าเเค่นิยายตูยังคลานอยู่กับที่เเละจะเอาเวลาไหนมานั่งพิมพ์ให้เเม่งจะเถียงมันก็ไม่ได้ก็ใครใช่ให้มันเป็นน้องของเเฟนล่ะ.......
เพราะฉะนั้นขอฝากนิยายที่ผมเเค่เป็นคนเขียนกะเสริมอีกนิดหน่อยของน้องเเฟนก็เเล้วกันนะครับ~
ซึ่งความเร็วนั้นก็นะ.......ก็เเล้วเเต่ว่าเเฟนผมจะฟาดผมเมื่อไหร่......
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น